Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Inula salicina & Iberis intermedia

fotò
fotò
Inulo(-di-fueio-de-sause)

Inula salicina

Asteraceae Compositae

Nom en français : Inule à feuilles de saule.

Descripcioun :
L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Prado - Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759

fotò
fotò
Ègo(-mejansiero)

Iberis intermedia

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Ibéris intermédiaire.

Descripcioun :
L'ègo-mejansiero es uno planto raro au nostre, trachis dins li tepiero e bos clar de la valado dóu Rose. Èi proche de l'ègo-di-fueio-primo, Iberis linifloia, pamens li pecou de flour parton pas dóu meme poun e s'escarton lis un dis autre emé d'enflourjado que countunion de crèisse à maturita. Apoudèn que li flour dóu mitan soun souvènt pu palinouso que li dóu deforo. Coumpara emé l'ègo-di-fueio-primo que ié sèmblo proun. La subsp. dóu nostre, ié dison violettii. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Iberis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre

Liò : Tepiero - Bos clar - Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Iberis intermedia Guers., 1803

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges

Inula salicina & Iberis intermedia

C
ges
C
R
R
C
C
R

Coumpara Inulo(-di-fueio-de-sause) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Ègo(-mejansiero) emé uno autro planto

fotò